“Zelf als het gevaar loert in de horizon”
Na al bijna 44 zomers te hebben afgerond besef ik mij soms hoe ongelofelijk het leven eigenlijk wel niet is. Niets is hoe het hoort te zijn. Alles is zo allesomvattend zo uit de toon. Net zo de wereld aan mij getoond werd en ik er de ballen niet van snapte. Net zo kijk ik naar mijn eigen leven en wat dat behoud me nu eigenlijk allemaal gekost heeft. Vooral de vraag… waarom ben ik blijven afrekenen wetende dat ik altijd tekort kwam aan het uiteinde van de som? Hele goede vraag inderdaad voor later. Desondanks blijven we samen doorgaan. Een concept van stil staan en opgegeven bestaat hier niet. Wij maken alleen maar de transformaties mee. Sommige net aan onze blote oog ontsnapt.
Leave a Reply