Cum Laude Leven, wordt straks de kroon op mijn levenswerk en ervaring. Gebaseerd op elk minuscuul deel van mijn zijn en ingevuld met alle kennis die ik graag met jou wil delen.
In 2015 debuteerde ik met Poëzie. In 2016 werd ik een gediplomeerd Life Coach, Spoken Word artiest en Workshop leraar. In 2017 won ik een TEDX Open Mic Spoken Word Event en later dat jaar behaalde ik een Literatuurprijs voor Poëzie te Amsterdam van de El Hizjra Literatuurwedstrijd.
Dit alles bereikte ik niet zomaar en overnacht, ook al lijkt het aan de buitenkant zo. Ik heb leren schrijven toen ik drie jaar oud was. Wegens de nalatigheid thuis vermaakte ik mijzelf met informatieve programma’s. Tegen de tijd dat ik tien werd sprak ik drie talen, Het Kaapverdiaans, het Nederlands en het Engels. Er zat veel oefening en ervaring in en dat zie je niet aan de buitenkant.
Ik zou geaborteerd moeten zijn of komen te overlijden tijdens mijn geboorte in ’78. Ik kwam op mijn derde in contact met de dood en verloor zo mijn beste leraar en eerste vader. Tegen de tijd dat ik vijf was was ik al sexueel misbruikt. Ik werd regelmatig gebruikt door zogenaamde babysitters. Ik was het zwarte schaap, letterlijk en figuurlijk. Ik werd geslagen door beide ouders en een hele agressieve oudere zus.
Op mijn tiende verloor ik achtereen; een neefje die verdronk in het Kralingse bos. Verloor ik mijn dinnetje uit de vijfde klas aan een auto ongeluk en verdween mijn vriendje en tevens buurjongen, Kent, uit mijn leven, zonder afscheid. Op mijn elfde hoorde ik van mijn zus dat haar vader niet mijn vader was.
Op mijn twaalfde begon ik aan een krantenwijk voor het NRC zodat ik kon ontsnappen. Op mijn twaalfde werd ik aangerand door een groepje van 16 jongens. Op mijn 16de koos ik er zelf voor wie mijn mocht “ontmaagden” daar ik voor de rest daar geen controle over had. Op mijn 16de werd ik voor het eerst op straat gezet tijdens mijn schoolonderzoeken. Later in mijn examenjaar ben ik definitief op straat gezet. Ik heb wel mijn diploma behaald. Mijn ouders kwamen natuurlijk niet opdagen. Een vervolgopleiding zat er na de Mavo niet meer in want er werd geen schoolgeld betaald.
Het vriendje welke ik toen had sloeg mij het jaar daarop met kerst in elkaar. Ben daarna 4 jaar vrijgezel geweest. 1998 Dit was het jaar dat mijn carrière begon. In het jaar 2000 kreeg ik een Longembolie, werd ik geopereerd aan mijn buik en nam ik deel aan het uitwisselingsproject naar Kaapverdië.
Nu April 2021 zit ik nog in Schuldhulpverlening gekoppeld via het UWV aan Winkel in Ambitie. Zij Coachen mij richting beterschap en geven mij alle tools nodig om weer opnieuw door te kunnen zetten.
Dit alles en de rest wat zeker nog een weg op papier zal vinden was de basis, de leidraad en de kracht waarmee ik heb kunnen bereiken wat ik bereikt hebt. Het oogt van buiten misschien niet zo imposant maar ik ken niemand die met een glimlach alle ellende blijft overstijgen en er gewoon lekker boven blijft staan.
De wereld heeft misschien een poging gewaagd mij weg te gooien. Mijzelf heb ik die kans nooit gegeven. En dit zal ik ook nooit doen. Wat ik wel kan doen is dit, dat doorzettingsvermogen aan jou doorgeven, het je leren. Het leven zit vol programmering; bij mij hou jij de controle in eigen hand en mag jij strijken met jouw eigen veren. Lekker Cum laude!
In 2022 zal ik vol gas gaan op mijn nieuwe nog huidig op te zetten bedrijf voor Coaching op het gebied van Cum laude leven. Zoals ik er zelf altijd boven ben blijven staan. Dit is dus allesomvattend.
Tot gauw,
Neusa Gomes
